| 1. | بت | [(بَ تّ)] باز جاگہ ءَ "بَٹّ" ءَ گْوش اَنت. Synonym: بَتّ ◊ [(بُ. تْ)] یک ساھدار یا دگہ چیزے ءِ راست ءُ نمونہ ءَ کاگدے ءِ سر ءَ کشّگ یا دگہ انچیں پتنیں چیزے ءِ سر ءَ کشّگ More… |
| 2. | بتانو | [(بَ تَا. نو)] ھما دْراجیں تھتگ اِنت کہ بوجیگ ءِ زیراپ ءِ سربُر ءَ پتنکا ایر کنگ بیت ، بتانو ءِ سربُر ءَ نی الکین ایر کنگ بیت. Synonym: بتانو |
| 3. | بتر | [(بُ. تْ تُ رْ)] بُتُّل، پاگاسیں ماھیگے بچار "الوندی". Synonym: بُتُّر |
| 4. | بتراش | [(بُ. تْ تْ. را. ش)] ھما کہ سِنگ تْراش ایت ءُ بُت شرّ کنت. Synonym: بُتّْراش |
| 5. | بتری | [(بُت تُرِی)] کاھے. Synonym: بُتُّری |
| 6. | بتشت | [(بُت. ھِش. تْ)] بُت+ ھِشت: ھما بُت کہ چہ کاگد ءِ سر ءَ پہ مادن ءِ سر ءَ گِرگ بوتگ ءُ دار ءِ سر ءَ میھ کرتگ کہ چاپگ ءَ کارمرد بیت ( PHOTO BLOCK ). Synonym: بُتِشت |
| 7. | بتل | [(بُت تُل)] بُتُّر ، پاگاسیں ماھیگے. Synonym: بُتُّل ◊ [(بَ تَلْ)] انچیں گپ کہ گیشتر چوکہ لچّہ ءِ جُتکان اَنت کہ یک بوتگیں کارے یا سرجمیں چیزے ءِ بارہ ءَ اَنت کہ پہ دگہ مردمے یا More… |
| 8. | بتلی | [(بُت تِلی)] بُتّری ، کاھے. Synonym: بُتّلی |
| 9. | بتو | [(بُ.تُو)] چہ بُت ءَ درآتکگ بزاں چوکہ بُت ءَ ، جنینی نامے. Synonym: بُتُو |
| 10. | بتک | [(بَ. تُک)] بچار "بَتگ". Synonym: بَتُک |
| 11. | بتکار | [(بُتْ. کَا. رْ)] مَھتاک یا دگہ انچیں چاپ اِتگیں وانگیانی بُتانی رد ءُ بند کنگ ءِ کارمستر، پہ ایشی ءَ "بُتکشّ یا بُتگر" ھم کارمرد بیت. Synonym: بُتکار |
| 12. | بتکش | [(بُتّ. کَشّ)] ھما مردم کہ پہ ند کلم یا پہ رنگ بُت کشّ ایت. Synonym: بُتکشّ |
| 13. | بتگ | [(بَ.تَگ، بَ.تُگ)] بَتُک، پیشّ ءِ تاک ءِ چہ چوڑیکّ ءَ پاتکگیں تْرندیں سر، سواسبند ءِ سر ءِ تْرندیں پیش ءِ تاک ءِ بُن. Synonym: بتگ |
| 14. | بتگر | [(بُت. گِر)] ھما مردم کہ گوں بُتگیر ءَ کسے ءِ یا چیزے ءِ بُت ءَ گیپت. Synonym: بُتگر |
| 15. | بتگڑ | [(بُت.گَڑ)] ھما مردم کہ چہ سِنگ، آسن یا برنج ءَ بُت جوڑ کنت. (STATUE MAKER ). Synonym: بُتگڑ |
| 16. | بتگیر | [(بُت.گِی.ر)] بُت گرگ ءِ دزبوج، ھما دزبوج کہ گوں آئی ءَ بُت گِرگ بیت "کیمرا". Synonym: بُتگیر |
| 17. | بتی | [(بَ. تْ. تِ ی)] چراگ (درآمدیں گالے). Synonym: بَتّی |
| 18. | بتیل | [(بَ. تْ تِے لْ)] گزدانی ، بوجیگ. Synonym: بَتّیل |
| 19. | بتیلک | [(بَتْ تِے لُک)] کسانیں بتّیل کہ دو چار مردم دار ایت ءُ بس. Synonym: بتّیلُک |