| | | | 1. | شکار | [(شِ کَ ا رْ)] ھما آسک یا کوھگرانڈ یا مُرگ یا رستر کہ آئی ءَ مردم پہ تُپنگ جن اَنت یا پہ لوپ ءُ تلک گِر اَنت ـ. Synonym: شِکار | | 2. | شکاربند | [(شِ کَ ا رْ بَ نْ دْ)] مُرگ گِریں تلک ءِ شکاربند ـ شکاری بند ـ. Synonym: شکاربند | | 3. | شکاری | [(شِ کَ ا رِ یْ)] ھما مردم کہ شکار کنت ـ ۲- شکاری کُچکّ ـ ۳- شکاری مُرگے چہ شاھین ءَ کستر اِنت ـ شپ ءَ مُرگانی چمّاں جنت ـ شپی مُرگے ـ. Synonym: شکاری | |