Pashto French [Dr. M. Akbar Wardag]
(
آ ا ب ت ث ج ح خ د ذ ر ز س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ل م ن ه و ي ټ پ څ چ ډ ړ ږ ژ ښ ک ګ ڼ ی
ک کا کب کت کث کج کخ کد کر کز کس کش کع کغ کف کل کم کن که کو کي کټ کپ کځ کڅ کچ کډ کړ کږ کژ کښ کک کڼ کی کې
کا کا کاب کات کاج کاخ کاد کاذ کار کاز کاس کاش کاغ کاف کال کام کان کاه کاو کاي کاټ کاپ کاڅ کاچ کاډ کاړ کاږ کاک کاګ کاڼ کای
[kāwãk] (adj.m.) 1. en équilibre (m.) fragile; chancelant; branlant 2. vide de sens (m.).
3. کاواکه
[kāwãka] (adj.m./f.) 1. branlant, chancelant, en équilibre (m.) fragile 2. vide de sens (m.).
4. کاواکه کول
[kāwãkakawǝ́l] (v.t.comр.) déséquilibrer, faire vaciller.
5. کاواکه کېدل
[kāwãkakedǝ́l] (v.i.comр.) branler, vaciller, chanceler.
6. کاواکي
[kāwākí] (n.f.) instabilité (f.), vacillement (m.).
7. کاواکې
[kāwāké] (n.f.pl.) divagations (f.pl.); délires (m.pl.).
8. کاوبای
[kāwbãy] (n.m.) cow-boy (m.).
9. کاوه
[kāwá] (n.f.) café (m.).
10. کاوو
[kāwú] (n.m.pl.) salade (f.); laitue (f.); batavia (f.).
11. کاوچه
[kāwčá] (n.f.) lit (m.).
12. کاوړ
[kāwáṛ] (n.m.) colère (f.); furie (f.).
13. کاوړه
[kāwṛa] (n.f.) colère (f.).
14. کاوړي
[kāwaṛí] (adj.m./f.) coléreux; nerveux.
15. کاوړېدل
[kāwǝṛedǝ́l] (v.i.comp.) se mettre en colère (f.).