مريی

مريی غلام دئ. اوس په پښتني ټولنه کي مريی نه سته، خو پخوا به په ننواني کي مريی هم د پسه په شان بېول کېدی او د ننواتي کوونکي له خوا به هغه چا ته بخښل کېدی چي ننواتي به ئې پر کړې وه. د پښتنو په شفاهي داستانونو کي د آدم خان په نکل کي وايي چي کله آدم خان خپله ښځه توتيا په زور کور ته را وستله، نو څو ورځي وروسته ئې خپل اخښي بازيد خان ته ننواتي ولېږله، چي په هغه کي پسه او مريی هم وو. مريان په پښتني قبيله کي پخوا هم نه ول، ځکه په قبيلوي جګړو کي د مقابل لوري خلک وژل يو عمل وو چي وروسته هم پاته وو. مريی د عربي او مغولي دربارونو د راتګ سره په پښتني قبيله کي پيدا سول، خو دا مريان به د بېخي ليرو سيمو څخه را وستل سوي ول.