[(اَ - گْ و - لْ)]
گول ، جِنّ ، جنگلی مردم ، نیم گنوک ، ابدال (2) بے دُمبیں مزنیں سْیاھیں شادی یے کہ چو مردم ءَ اِنت (3) وَشمّن گْوش اَنت کہ وھدیکہ جاتیگ مردم ءَ بارت گُڑاکوہ ءَ بارت ءُ یلہ ئے دَنت کہ شپ ءُ روچ ھمود ءَ کوہ ءَ تَرّ اِیت ءُ چہ مردماں سکّ ھَزاِیت ءُ دیر تَچ اِیت ، چوش ھم گْوش اَنت کہ اگاں اِیشی ءَ بگرئے ءُ آئی ءِ سر ءَ پہ سِنگ یا کارچ ٹَپّی بکن ئے وتی ھمے ھوناں کہ گِند اِیت سار بیت.
Synonym: اَگول