شت

1. [(شَ تْ)]
   دْراجیں لَـٹّے کہ آئی ءِ سر ءَ سُـجّـے پِر اِنت ـ ڈگار ءِ کِشگ ءَ گوکاں جِکّ دیگ بیت ـ شَت کنگ : گوک ءِ شت کنگ ۲ - شھمات ءِ شت کشّگ : بزاں شھمات جَنگ ـ To GOAD.
   Synonym: شَت
2. [(شِ تْ)]
   شِنَگ ءِ گْوست گال بزاں آئی ءَ شِنَگ ءِ کار کُت ـ.
   Synonym: شِت
3. [(شُ تْ)]
   رَوَگ ءِ گْوستگال بزاں آئی ءَ روگ ءِ کار کُت ـ.
   Synonym: شُت
4. [(شِ تْ تْ)]
   شِتّیں مجول کہ ھردو دیماں سکّ لسّہ اِنت ءُ گْران اِنت کہ ھر ءُ اپس بیت ـ ۲- لـگُشتگیں مردم ـ چالاکیں مردم ـ.
   Synonym: شِتّ