تش

1. [(تِ ش)]
   زانتگیں دْرچکے ۔ بچار ،، چِش ،،.
   Synonym: تِش
2. [(تُ ش)]
   سُھروئیں داں کہ دنیگا پوست ءَ اِنت ھمے پوست ءِ دپ ءَ یک سکّیں کسانیں بُوچّے کہ یک سرے کمّیں تُوسک ءُ دومی پُژ اِنت کہ گُداں پِر لِچ اِیت ۔ سکّیں کسانیں چیز ، کسانیں یا کسان تریں ٹُُکّر ۔تُش تُش کنگ : ٹُکّر ٹُکّر کنگ ، بُوچّ بُوچّ کنگ ، نُکت نُکت کنگ ۔تُش بیگ : گُٹّ ءِ کُلکچگ کہ جکگ کیت ۔.
   Synonym: تُش
3. [(تَ ش)]
   بچار ،، تَنشّ ،،.
   Synonym: تَش