څړ

څړ د لغت د معنا په لحاظ د دري له (چراګاه) سره برابره کلمه ده او څړ ځای (چراګاه) ته وايي. خو په اصطلاح کي هغه پړي او لرګي دي، چي سرکښه غويي په تړل کيږي. په عامه اصطلاح کي کله چي په قبيله کي يو ډېر سخت ماجرا جويه سړی پيدا سي، نو تعقيبوونکو ته وايي، چي په څړ ئې وتړئ. پر خپل سر د يو چا له خوا د بل سړي تر څړ لاندي نيول، د تېري په جمله کي راځي. که څوک داسي کار کويو هغه د ولسي نرخ له مخي مجرم بلل کيږي او د تاوان او ناغې په ور کړه مکلف کيږي. هغه کسان چي د څړ وظيفه د قبيلې د مشرانو په امر پر ځای کوي، نو که تر څړ لاندي سړی ووژل سي، تاوان نه لري او ورثه ئې د څړ د وظيفه اجراکوونکي څخه بدله نه سي اخيستلای.