بنگ

1. [(بَن. گْ)]
   سولے کہ ایشی ءِ تاک ءُ پُلّ ءَ چوپ اَنت آپان اِش زیر اَنت کہ سکّیں نشھے کہ مردم ءَ بے سار ءُ ھنوش کنت چوکہ تْرنداپ ءَ . بلوچستان ءَ اے چہ بُندر ءَ تْرنداپ ءِ مَٹ بوتگ ~چوکہ بنگانی گُلیں ھانی. بتل: بنگ ءَ مہ ور ایمن مہ بَے. یاکہ پلانی بنگ بروت. چوناھیگا شیر ءُ ھیر ، بادام ءُ پستہ ئِے مان بہ کن ئے ءُ پہ کساس بہ ور ئِے شرّیں تْرنداپے( اے دو زات اِنت ". دومی ءَ "کوہ بنگ" گْوش اَنت کہ باز تْرند اِنت ) چہ بنگ ءِ تاکاں چرس ءُ چہ ایشی ءِ پُلّاں گانجا جوڑ بیت. ایشی ءِ بر ءِ نام شھدانگ اِنت.
   Synonym: بَنگ
2. [(بُنْ. گْ)]
   کمْبّ، دازیں پیشّ بُرّ اَنت ءُ پِر ئِے چِن اَنت کہ چُپت مہ بیت پہ لوگ ءِ بندگ ءَ کارمرز بیت.
   Synonym: بُنگ
3. [(بُ. نَ گْ)]
   پہ سات ءُ سپر ءَ مردم وت دگہ اولاکاں جمّاز بنت ءُ سامان ءُ چیزاں دگہ اولاکاں لَڈّ اَنت ھمے سامان ءُ چیزاں بُنَگ گْوش اَنت. بُنَگ ءَ ھر وھد پیسر ءَ لَڈّ اَنت ءُ دیم دینت پرچاکہ اولاک تیز شُت نہ کن اَنت جمّازی رند ءَ سرگِر اَنت کہ تیز رو اَنت.
   Synonym: بُنَگ