بلوچ

1. [(بَ، ل وْ،چْ)]
   بلوچ راج ءِ نام اِنت کہ ایشانی زبان بلوچی اِنت ءُ مُلک ءِ نام "بلوچستان " ابید چہ بلوچستان ءَ اے راج ءِ بازیں ٹکے ماں (ھندوستان، سندھ، مُلتان، پنجاپ، اربستان، اپریکا ءَ شنگ ءُ تالان اِنت ۔ بچار "اَ بلوچ".
   Synonym: بَلوچ
2. [(بُ لْ۔ ل و۔ چ)]
   بُلّ: رُستگیں گیشیں چیز کہ دگہ یک چیزے ءِ سر ءَ چُدگو بہ بیت انچوش کہ کروس ءِ بُلّوچ، چگوگیں مُرگ ءِ بُلّوچ۔ شاپی کُروس ءِ بُلّوچ۔ کسانیں بُل، پہ نزانتکاری لھتے کْوھنیں بزانبلدانی تہ ءَ اے گال پہ "بلوچ راج" ءِ بزانت ءَ زرتگ ءُ نبشتگ اِش کرتگ کہ پھک رد اِنت ۔ بلے سْیاھگ ءِ میار اِنت کہ گال ءِ راستیں گالوار ءَ گیشّینت نہ کنت۔ زانگ لوٹ ایت کہ "بُلّوچ" دگرے ءُ "بَلوچ" دگہ گالے۔.
   Synonym: بُلّوچ