بکو

1. [(بَ کْ کُ و)]
   کسانیں ماھیگے.
   Synonym: بَکّو
2. [(بُ کْ کُ و)]
   بُڈّو، بُکّو ورگ، بُک ورگ، کسانیں بُڈّ .(2)بُکّو کنگ: مردم ءِ چوکہ دلوت ءَ آپ ورگ بزاں چار دست ءُ پاد بیگ ءُ ماں تلاوگ یا کَنڈے ءَ چوکہ دلوت ءَ پہ دپ آپ ورگ.
   Synonym: بُکّو