بکلک

1. [(بُ کْ کُ لِ کْ)]
   چوکہ بدار منجل سکّ پاد آیوکیں پُرشتگیں دانے، باز مردم ایشی ءَ "بُکّ کَلِگّ" ھم گْوش اَنت(2)ھما مردم ، گیشتر جنین کہ آئی ءِ کَلِک چو بُکّ ءَ زنڈ بہ بنت "بُکّ کلِکّاں لالائی لِکّاں، اد ءَ نہ ننداں گْوادر ءَ ننداں...".
   Synonym: بُکّلک
2. [(بُ کْ کُ لُ کْ)]
   کسانیں بُکُّل، بزاں کسانیں بُکّ.
   Synonym: بُکّلُک