بست

1. [(بَ سْ تْ)]
   بندگ ءِ گْوست بزاں آ یک مردمے ءَ بندگ ءِ کار کار کرت (2) ھما ڈگار کہ پہ کِشت ءُ کشار ءَ آپ ءِ دارگ ءِ ھاتر ءَ بند بستگ، بند بستگیں ڈگار.
   Synonym: بَست
2. [(بِ سْ تْ)]
   تاھاپ ءُ کمّ آپیں جاگھاں کہ کِشاراں پہ تُلکّان آپ رس ایت گڑا ھمے آپ بھر بیت اے آپ ءِ ھر یک بھرے ءَ بِست گْوش اَنت باز مردم بِست بے آپی ءَ ھما وھد ءَ کہ کور ءَ آپ مان نہ بیت گْوش اَنت "بِستار".
   Synonym: بِست
3. [(بُ سْ تْ)]
   چہ واب ءَ انچیں وھدے آگاہ بیگ کہ چہ ربودگ ءَ ابید . باز مردم چہ واب ءَ سے چار بر ءَ بُست کنت بزاں آگاہ بیت سباہ ءَ کہ مردم ءَ باید اِنت کہ چہ واب ءَ پاد بئیت ایشی ءَ بُست گْوشگ رد اِنت. البت چوش گْوشگ بیت کہ "من ءَ سباہ ءَ مھَلّا بُست نہ بیت" بلے اے چہ ربودگی وھد ءَ پیسر پاد آیگ اِنت. نُنّک شپ ءَ "بُست" بزاں پاس ءَ پاد کیت کہ مات شیر ئِے دنت.بُست کنگ ، بُست بیگ ، باز مردم اے گال ءَ گوں "اِنت" ءَ کارمرد کن اَنت انچوش کہ "بُست اِنت" بلے چوش کنگ رد اِنت ، یک بلوچی دوچے.
   Synonym: بُست