تکل

[(تَ ک کُ ل)]

چہ دازیں تَرّیں پیشّ یا چہ مَچّ ءِ پیشّ ءَ جوڑ کُرتگیں پات ءِ رنگ ءَ گْوپتگیں سواس کہ کوھانی رَوَگ ءَ کارمرد بیت ۔ پَتنین ءُ تنکّیں چیز ءِ ساڑا انچوش کہ تکّل گوش ، تکّل کُلاہ ، کسانیں ،، تَکّ ،، ۔ بت تاکدیم 324.

Synonym: تَکُّل

^ top of page