ٹک

1. [(ٹَ کّْ)]
   راج ءِ بھرے ، مردم ءِ مُچی یے ، ٹولی.
   Synonym: ٹَکّ
2. [(ٹِ کّْ)]
   (۱) اے نشان " . " ، تپنگ ءِ زَد ءِ توار کہ تیرئِے ماں مہ بیت کہ آس مبارت ، ٹِکّ جنگ: بنّام کنگ بابوگ ، ٹِکّ ءُ ٹاک کنگ ، ٹِک بندی ، نشانگ کہ نشانہ بازی ءَ بندگ بیت ، تلاہ ءِ پَتنیں گِردیں ٹِکّ کہ کنڈیگانی تہ ءَ اِنت، پتنیں گِردیں نَکش کہ جنیں آدم پشکاں دوچ اَنت.(۲) : کلونٹ کہ بنگیج پہ ناہ ءَ ٹِکّ کپ اِیت ، " ٹِکـگ " ءِ پرمانگال بزاں بہ ٹِـکّ ـ.
   Synonym: ٹِکّ
3. [(ٹُ کّ)]
   بارگ سریں چیزے کہ گوں دگہ چیزے ءَ جنگ بہ بیت یا بلـگّ اِیت آئی ءِ توار ، ٹُـکّـگ " ءِ پرمانگال بزاں بہ ٹُـکّ ـ.
   Synonym: ٹُکّ