ٹکر

1. [(ٹِ کْ کِ رْ)]
   کور ، ھما کہ ھچ نہ گند ایت. سکّ تھار کہ ھچ گِندگ مہ بیت. ھما کہ ھچ مہ زانت.
   Synonym: ٹِکّر
2. [(ٹَ کْ کَ رْ)]
   ڈیکّ، ٹکّر ورگ یا دیگ : ڈیکّ ورگ یا دیگ ، کپّی، کاشی کپّی، کاشی کپّ ، یا مجولی لیب ءَ ھما سِنگ یا مجول کہ چہ لینج ءَ جَنگ بیت. مردمانی یک ٹکّے ءَ گوش اَنت.
   Synonym: ٹکّر
3. [(ٹُ کْ کُ رْ)]
   پرُشتگیں چیزے ءِ پُرشتگیں بھر کہ ھر یکّے یک ٹکرے. گزل، بھر، کَمّک ، باز کسانیں گپڑ، پُچّ.
   Synonym: ٹُکّر