(20:109) (آيت نمبر:سورة نمبر)
يومئذ لا تنفع الشفاعة إلا من أذن له الرحمن ورضي له قولا

يَوْمَئِذٍ لَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَرَضِيَ لَهُ قَوْلًا
له کابلي تفسير څخه پښتو ژباړه:
 په دغه ورځ ( دقيامت ) كې به نه رسوي فايده شفاعت ( هيچاته ) مګرهغه چاته چې اجازه وكړي دهغه په حق كې رحمن ( چې شفاعت يې وكړى شي ) اوخوښه كړي ( الله ) دهغه ( مشفوع ) خبره
د مولوي قيام الدين کشاف پښتو ژباړه:
په هغه ورځ به شفاعت په درد نه خوري، مګر دا چې چاته رحمن د هغه اجازه وركړي او دهغه خبره اورېدل خوښ كړي
له کابلي تفسير کتاب څخه پښتو تفسير:
 تفسير : يعنې د هغه چا سپارښت به چليږي چې ورته د الله جل جلاله له طرفه د سپارښت اجازه وركړې شوې وي او د هغه وينا د پاك الله جل جلاله خوښه وي او خورا ښې خبرې يې كړې وي او دداسې سړي سپارښت وكړي چې د هغه مشفوع خبره ( لااله الا الله ) د پاك الله جل جلاله خوښه شوې وي د كفارو په حق كې د هيچا سعى او سپارښت له سره په درد نه خوري او نه چليږي .